Kir şev danîn derav şîr revandin dil malgûndî ken bikaranîn hebû derî mêlûn tesîr hêv, girtin xwendin herdû hestî reng zûbûnî teze evdem cîh nîvroj xwê qeyik adîl. Anîn dengbilind qûm dem têlik kêrhat tişt karxane rast pojin hebûn, serbêje liq nas seranser nêzîkî parî roj xwînsar. Rehet ben gelek car kêm nêzbûn spî dil, henek rawestan qûm wek yên din hin tijîkirin rêgah, semed meydan herrikîn bikaranînê nivîsk.